Beijing en Pingyao

Hallo allemaal,

het is weer tijd voor een verslagje!

het is alweer zes dagen geleden dat ik aankwam met de trein in Beijing. Zaterdag om precies te zijn. vanag het centrale station van Beijing heb ik afscheid genomen van Stephanie en stond ik er alleen voor. Eindelijk! dit was "the real deal" geen mensen met bordjes meer. gewoon lekker doen waar je zin in hebt en je ziet wel waar je uitkomt. en dat deed ik. opdracht 1: koop een metro kaartje en zorg dat je bij het hostel komt. ik moet zeggen dat de metro in Beijing echt perfect werkt! super duidelijk, en heel goedkoop. voor 2 Yuan, ongeveer 28 eurocent, kan je de hele stad door. zolang je maar onder de grond blijft. dus als je eruit gaat moet je een nieuw kaartje kopen. maar het is nog steeds heel goedkoop en makkelijk. ik was binnen 20 minuten bij het juiste metro station voor het hostel. van daar uit moest ik nog wel een taxi nemen. en dat is iets lastiger. iedereen heeft een soort eigen accent, en het is lastig om de straat goed uit te spreken. na 10 minuten wist hij dan wel waar ik naartoe moest. oke. ik hoop dat hij me op de goede plek afzet. en gelukkig. hij had me begrepen. het ritje kostte me 15 Yuan. iets meer dan 2 euro. is dus allemaal lekker betaalbaar hier. het hostel was gelegen in een hutong. soort oude volksbuurt met winkeltjes, restaurantjes en hostels. heel erg leuk dus. de volgende dag ben ik mijn vader van het vliegveld gaan halen. en met de ondergrondse airport line ben je daar ook zo. nadat we in het hotel waren aangekomen en hij zijn dikke spijkerbroek voor een korte had vervangen (het is hier namelijk 34 graden) besloten we om eerst de verboden stad te bezoeken. na een hoop gezoek en eindeloze discussies met de chinezen hadden we het dan eindelijk gevonden. ik heb de foto's erbij gedaan! de tweede dag samen vonden we dat het tijd was voor om "the great wall" te gaan bekijken. en dan wel op ons eigen houtje. want we hadden geen zin om in een tourbus te gaan zitten met "Piet en Nel uit bathoevendorp" nee, tourjes zijn voor sukkels. en wij zijn echte "avonturiers" dus doen we het zelf. en zo vertrokken we richting het busstation waar de "beppies" ons al stonden op te wachten. (zo noemen we de chinese vrouwtjes hier). we moeten bus 916 hebben naar "huairou" (of all F*cking places") "no, no mistel, you should take the 980, is fast bus" oke beppie, bedankt! XieXie (bedankt in Chinees). dus wij met z'n 2en in een overvolle zweterige bus volgepakt met (hoe kan het ook aders) Chinezen! beppie had gezegd dat we de 5e stop moesten hebben. maar bij de 3de kwamen er wild schreeuwende chinezen de bus ingestormt. waarschijnlijk snorders (illegale taxichauffeurs) die twee kaaskoppen hadden zien zitten en ons een ritje wilde aansmeren. gewoon negeren en blijven zitten. totdat ik op een bepaald moment werd aangesproken door een chinees die engels sprak. (de enige in heel beijing waarschijnlijk). "Mistel, Mistel you took the wlong bus". "this is the fast bus and it doesn't stop at the Houairou station" lekker beppie! hij vertelde ons uit te stappen bij het volgende station en wees ons de bus die volgens hem wel zou stoppen in Houairou. 2 uur en zes bussen later waren we dan eindelijk bij het "juiste" busstation. waar we tot onze grote verbazing onze "wlong bus" zagen staan waar we een uur eerder uit waren gestapt. IK LUISTER NOOIT MEER NAAR DIE CHINEZEN! maar oke, het avontuur was nog lang niet afgelopen. we moesten nog een taxi naar de liftjes om op de muur te komen. en daar in de verte zag ik een auto met een bordje taxi op het dak staan. die moeten we hebben! dus hop naar die taxi. na een week is mijn chinese accent dusdanig gegroeid dat ze me natuurlijk allemaal binnen 2 tellen begrijpen. nou... nee. niet echt. toch hebben we hem weer duidelijk weten te maken waar we naar toe moestem. we stapten in en vervolgens trok hij het taxi bordje, waar de draden nog uit hingen van het dak, en begon als een malle te scheuren. in een auto die in Nederland al 20 jaar niet meer door de APK zou komen. het was een snorder, haha! met gevaar voor eigen leven scheurden we langs de andere auto's op het berg weggetje. bergopwaarts moest hij af en toe even inhouden want zijn bedorven Lada had niet genoeg vermogen om de vette Audi's bergopwaarts te passeren. :P Goed. na een rit van zo'n 25 minuten waren we dan bij de opstapplaats voor de muur aangekomen. de chinese muur zelf is echt heel mooi om overheen te lopen. jullie kunnen weer naar de foto's kijken die ik erbij heb gedaan. de volgende dag hebben we het zomerpaleis bekeken. een stuk makkelijker om te komen. die avond (donderdag) hebben we de nachttrein gepakt richting pingyao (ik zal maar niks vertellen over de manier waarop je hier in china aan een treinticket komt. ik denk dat de foto genoeg zegt). het leuke is dat er rond deze tijd minder toeristen in de trein zitten en je dus altijd met chinezen in een coupe zit. wat ontzettend leuk is. we begonnen in beijing met z'n 3en. mijn vader, ik en meneer "Wang" (zo noem ik hem maar even). we waren nog geen half uur onderweg of meneer Wang kwam met een of ander chinees drankje op de proppen. natuurlijk moesten we daar samen op drinken en dat deden we. een soort drinkbare "eau de cologne" haha. schijnt de chinese volksdrank te zijn. hij werd er in ieder geval nogal jolig van, en het ijs was gebroken. dat is het leuke, je begrijpt elkaar totaal niet, maar met handen en voeten kom ke toch een heel eind en heb je ontzettend veel lol samen. ik heb ook Li ontmoet, die sprak een klein beetje engels en met de vertaal app op zijn iphone hebben we toch nog een soort van gesprek gehad. 's avonds om een uur of elf werd er nog een andere chinees bij ons in de coupe ondergebracht. ook ontzettend veel lol mee gehad. totdat hij ging slapen. jezus, het leek wel een kettingzaag. wat kon die kerel snurken zeg! ik deed mijn ipod oortjes in en zetten ze bijna op vol volume en nog scheurde die kerel overal dwars doorheen. de volgende ochtend had hij zo ongeveer de helft van het chinese waaibomen hout omgezaagd en ik had geen oog dichtgedaan. maar dat maakte allemaal iet uit, want we waren in Pingyao! ook weer een ontzettend leuk traditioneel ommuurd stadje. vanochtend hebben we twee fietsen gehuurd, onze petjes opgedaan (zie foto) en het chinese cultureel erfgoed lekker belachelijk lopen maken, haha! gelukkig konden de chinezen er zelf ook hard om lachen. waarschijnlijk maken ze hier nooit zo heel erg veel mee. en het mooie was dat aan het eind van de middag WIJ de toeristische attractie van het dorp waren geworden en alle chinezen met ons op de foto wilden. "Picture mistel!" Sure! ik heb ook eindelijk een werkend stickie gekocht waar ik mijn SD kaart in kan doen. want die cardreader werkte ook niet meer, dus heb ik hier voor 3 euro zo'n ding gekocht en het werkt perfect! ik denk dat ik ze ga importeren, haha.

vrijdag avond nemen we de nachttrein naar Xi'an. dan zet ik mijn vader weer op het vliegtuig en zal hij weer naar Nederland vertrekken. ik zal jullie daar weer op de hoogte brengen van mijn belevenissen.

Floris.
:)